Zomaar even wat zinnen uit de kranten van de laatste dagen … “het vertrouwen in ouders en kinderen in hun eigen kracht wordt ondermijnd”, “eenderde ouders twijfelt over de opvoeding” en “zeven op de tien ouders hebben soms moeite met hun kinderen”.
Je zou bijna denken “wat doen we onszelf aan”. Kinderen zijn leuk, maar waar is dat vervelende opvoeden nou voor nodig? Zonder dat zouden we gewoon lekker kunnen genieten van onze kinderen.
Kinderen maken nu eenmaal aanspraak op een groot deel van je tijd en hebben veel aandacht nodig die ten koste gaat van de tijd die je aan jezelf zou willen besteden. Verheug je je op lekker op de bank hangend kijken naar je favoriete tv serie … je kind heeft andere plannen. Je hulp is nodig bij het huiswerk maken of kind heeft slaapproblemen en komt iedere 10 minuten het bed uit met steeds weer een andere reden. Zelfontwikkeling lijkt hierdoor al helemaal een ver verwijderd ideaal.
En toch ligt hier de kans nooit vermoede kwaliteiten tot ontwikkeling te brengen, want ervan weglopen is haast onmogelijk. Een mogelijkheid om aan eventuele frustratie te ontsnappen is om je aangeleerde patronen eens goed onder ogen te zien en je ervan zien los te maken door beperkende gevoelens zoals schuldgevoel en schaamte los te laten, bewuste keuzes te gaan maken en in je kracht te gaan staan.
Als dat geen zelfonwikkeling is!
maandag 12 oktober 2009
Abonneren op:
Posts (Atom)
