maandag 15 november 2010

Samen fietsen samen opvoeden

In juni schreef ik het artikel “Schiet nou eens op” over de man waar ik al 23 jaar mee samenleef en die altijd haast heeft. Ik schreef erover dat ik daar de ene keer afwijzend, de andere keer liefdevol en weer een andere keer geïrriteerd mee omga. Inmiddels is daar iets in veranderd.

Wanneer we samen ergens naartoe fietsen fietst hij een stuk vooruit soms eens wachtend en soms eens geergerd achterom kijkend. Hij vind altijd dat ik te langzaam ga. In de loop der tijd heb ik het kunnen zien als zijn worsteling. En kon het liefdevol aanschouwen. Ik had het geaccepteerd.

Toch blijkt dit niet meer genoeg te zijn. Acceptatie werd steeds meer onverschilligheid. Een onverwachte situatie heeft ons laten zien dat dit niet is zoals we het willen. We willen samen naast elkaar fietsen. In hetzelfde tempo. Wanneer we elkaar een klein beetje helpen, rijden we naast elkaar i.p.v. achter elkaar. Dat is veel gezelliger!

We hebben heel bewust de keus gemaakt elkaar van nu af aan te helpen bij wat we moeilijk vinden. Daar willen we helemaal voor gaan. Dit betekent een groot vermogen tot aanpassen voor ons allebei. Want het is veel makkelijker te zeggen “Dat is jouw probleem. Ik kan er niets mee.” dan om ervoor te gaan zitten en te kijken wat iemand nodig heeft om verder kunnen. Als je met zijn tweeen bent kan je veel beter gebruik maken van de visie van de ander. Ieder mens heeft zijn of haar eigen kwaliteiten. En juist bij het opvoeden heb je elkaars kwaliteiten zo hard nodig. Je bent niet voor niets bij elkaar gekomen. Vul elkaar dan ook zoveel mogelijk aan en help elkaar.

Wanneer je jezelf erop betrapt het lastig te vinden om het opvoeden vanuit het gezichtspunt van je partner te zien, terwijl je eigenlijk wilt dat iets op jouw manier tot stand komt, lees dan vooral verder.

4 tips om elkaar als opvoeder te respecteren:

1. Het is belangrijk om een gesprek met elkaar te kunnen voeren. Zorg voor de juiste condities daarvoor. Samen opvoeden is heel ingewikkeld en kan alleen maar lukken wanneer beide ouders hierover met elkaar in gesprek willen zijn. Kies daarvoor een vast moment en stel kaders waardoor het gesprek voor beide partijen veilig aanvoelt. Kies bijv. een vast moment om samen te spreken over de opvoeding. Vertel waar je tegenaan loopt. Dan kan je elkaar serieus nemen, zonder dat een van beide zich aangevallen voelt. Spreek zoveel mogelijk in de ik-vorm en ga elkaar niet beschuldigen. Praat respectvol tegen elkaar.

2. Vind je dat je partner een belachelijk idee heeft over de opvoeding? Neem het serieus en val je partner niet over af. Vraag door over zijn of haar motivatie. Wil je partner iets wat jij onredelijk, ondoenlijk of onwenselijk vindt (bijv. absolute stilte aan tafel) geef dat dan in een gesprek aan. Je kind corrigeren terwijl je daar het nut niet van inziet is lastig. Je partner in het bijzijn van de kinderen afvallen is onwenselijk. Bespreek obstakels met je partner waar de kinderen niet bij zijn en vraag dan door. Er is altijd een reden, waarom iemand bepaald gedrag van de kinderen niet kan tolereren. Het gedrag kan bijv. een heel angstig gevoel geven. Hierdoor ontstaat de behoefte zich veilig te voelen, waardoor het gedrag niet getolereerd kan worden. Steun elkaar door samen naar een oplossing te zoeken.

3. Soms lijken de wensen van beide partners tegenstrijdig aan elkaar. Het kan bijv. zijn dat je partner van je kind verlangt dat hij altijd netjes met mes en vork eet. En jij vind het heel belangrijk dat het gezellig is aan tafel. Je wordt gek van het constante corrigeren van je partner. Terwijl je partner zich niet gesteund voelt in de pogingen de kinderen goede tafelmanieren aan te leren. Spreek hier samen over en vertel elkaar waar je behoefte vandaan komt. Zorg voor begrip naar elkaar en help elkaar. Draai bijv. de rollen eens om en spreek af dat jij op een vriendelijke manier probeert ze met bestek te laten eten en dat je partner zich richt op de gezelligheid aan tafel. Dit is makkelijker wanneer je elkaar begrijpt en ondersteunt.

4. Zorg beiden voor een warme omgang naar de kinderen en elkaar. Een aai over de bol, een lekker knuffel een lief compliment, een knipoog of nog eens vertellen dat je van elkaar houdt. Een kind wat zich veilig en geliefd voelt, kan heel veel aan. En de ouders ook (-;

Vragen of wat je er ook over kwijt wilt kan je natuurlijk altijd hier achterlaten. Ik zou het fijn vinden als je mij je eigen ervaringen hierover wilt laten weten.

Veel liefs,
Denise Boomer