Ik zag de angst in haar ogen

Het was van de week mooi weer en daarom koos ik ervoor om lopend naar huis te gaan vanaf de garage waar ik mijn auto naartoe had gebracht. Langs mij heen fietste nogal gehaast een vrouw met achter haar aan een nog jong meisje, waarschijnlijk haar dochter. We kwamen aan bij de busbaan -op een nogal onoverzichtelijke plek- het licht sprong op oranje en de vrouw reed door. Het meisje twijfelde en was daardoor te laat om nog door te rijden en nam het zekere voor het onzekere en stopte. Ik keek naar de vrouw en verwachtte dat ze het meisje een compliment zou maken omdat ze een veilige keuze had gemaakt. Maar het was anders … ik zag duidelijk de angst in de ogen van de vrouw … en met een boze stem begon ze tegen het meisje te schreeuwen: “schiet dan toch eens op” … “ik zei toch ‘doorrijden’ nu moeten we wachten” … Het meisje was duidelijk in verwarring en besloot uiteindelijk toch door te rijden. Het licht was inmiddels wel al heel erg rood geworden …

Gelukkig, vals alarm, er kwam geen bus aan en het licht sprong weer op groen. Het meisje bereikte veilig de overkant en moeder en dochter fietsten samen weer verder terwijl de boze stem van de vrouw nog even door bleef klinken over de stille straat.

Tja, dit kan natuurlijk ook heel anders. Buiten het feit dat er een hele gevaarlijke situatie was ontstaan die gelukkig goed afliep, had dit een fijn en veilig ritje kunnen zijn wanneer de vrouw een andere keuze gemaakt zou hebben. Frustratie is een slechte raadgever. Ik zou zeggen kies liever voor “leuk vinden wat je doet” en haal plezier uit het alledaagse, zoals dit ritje op de fiets. Voor deze moeder had dit fietstochtje heel anders kunnen aflopen.

Herken je jezelf hier misschien ook in? Leg je ook je focus op de dingen die jou stress geven, waardoor je veel meer stress in je leven ervaart dan nodig? Lees dan de volgende tips om erachter te komen wat wel werkt om meer rust in je leven te krijgen.

Vind leuk wat je doet. De meeste mensen zeggen “doe wat je leuk vindt” maar mijn ervaring is dat het vaak een kwestie is van een soort mindset. Wat ik daarmee bedoel is dat het een kwestie is van waar je je focus legt. Zit je met je focus bij allerlei zaken die je moet doen, maar niet leuk vindt. Dan heb je vast geen leuk leven en zal je zelfs moeite hebben met het genieten van de dingen waarvan je zegt dat je ze graag doet.

Wanneer je het omdraait en ervoor kiest om alles wat je doet leuk te vinden dan heb je een heel ander leven. Je hoeft niet meer te zoeken naar “wat vind ik nu leuk?” Zelfs de meest vervelende klusjes kunnen dan leuk zijn, als je je focus maar richt. Bovenstaande moeder richtte haar aandacht wellicht op ‘op tijd komen’. Op tijd komen zal belangrijk voor haar zijn, maar ze heeft niet door dat ze door haar aandacht te richten op ‘op tijd komen’ ze haaraandacht niet richt op een leuk contact met haar dochter. Een gemiste kans )-:

Tuurlijk wil je soms graag op tijd komen. Op tijd komen is een belangrijke waarde in ons leven, maar door je focus ergens anders op te richten kom je heus niet later op je afspraak aan. Wel meer ontspannen en daardoor blijer (-:

Ik daag je uit om vanaf nu alles wat je doet leuk te vinden. Ikzelf ben begonnen met het leuk vinden van koken. Dat vond ik een vervelende dagelijkse bezigheid die me veel last bezorgde. Ik deed het wel, maar was het er eigenlijk niet mee eens. Door mijn focus te veranderen van op tijd een maaltijd klaar te hebben naar me bewust met het koken bezig te houden veranderde er iets. Ik ben niet meer bezig met een race tegen de klok om het eten op tijd op tafel te hebben, maar ik ben bezig met koken. Hierdoor voel ik me veel rustiger.

Merk je ook dat je geïrriteerd raakt omdat je je op de verkeerde dingen focust? Zoek daar dan een voor jou passende oplossing voor. Maar blijf het zeker niet met tegenzin doen.

Maak contact met je eigen kern en communiceer van daaruit. Je leven zal zich verrijken en je zal veel meer rust en plezier ervaren en het kost je niets extra’s. Geen geld, geen tijd of wat dan ook. Alleen maar een beetje bewustwording.

Veel liefs,
Denise Boomer

Eigen ruimte voor werkende moeders

Als overbelaste werkende moeder met jonge kinderen kun je het gevoel hebben dat er in je eigen leven weinig tot geen ruimte voor jezelf overblijft. Het kan zijn dat je de hoop op je eigen ruimte zelfs al opgegeven hebt en afwacht tot de kinderen groot zijn. Of misschien ben je een echte vechter, waardoor je maar blijft vechten om ruimte voor jezelf te krijgen en te behouden. Beide strategieen worden ingezet om een fijner leven met meer rust te krijgen, maar zorgen uiteindelijk voor een leven vol strijd. Strijd met je omgeving of strijd met jezelf en dat is nu net wat je niet wilt.

Als je iets wilt omdraaien in je leven dan zul je eerst moeten houden van wat is en hier bedoel ik mee … houden van alle aspecten van jezelf. Inclusief je woede, je verdriet en je angsten. Dit zijn allemaal deeltjes van jou die gezien willen worden. Nu bedoel ik niet gezien willen worden door de buitenwereld, maar die gezien willen worden door jou. Als je wilt weten of je daadwerkelijk in staat bent om deze gevoelens te zien, kijk dan eens hoe je omgaat met deze gevoelens van je kind. Mogen deze gevoelens er zijn? Of doe je er alles aan om deze te voorkomen? Wellicht schrik je nu omdat je je realiseert dat je niet met die zogenaamde “negatieve” emoties van je kind kunt omgaan. Gelukkig is daar nu iets aan te doen.

We hebben allemaal van kinds af aan geleerd dat deze emoties er niet mogen zijn en dit geven we ook weer door aan onze kinderen. Daarom leren we onze kinderen nu ook dat boos zijn niet gewenst is. Ze moeten praten over waar ze boos over zijn. Met als doel om de boosheid weg te laten gaan. We moeten ons vooral aardig gedragen. Verdrietig zijn mag ook al niet. Ben je verdrietig dan wordt je getroost om dat huilen vooral snel te laten ophouden. En een bang kind wordt gezegd dat er niets is om bang voor te zijn. “Kijk maar … er zit helemaal niets onder het bed.” Als je het zo bekijkt is het helemaal niet gek dat je denkt alleen maar ruimte voor jezelf te kunnen krijgen door te zorgen dat die ongewenste emoties niet meer voorkomen. Ze kunnen flink bedreigend overkomen als je geleerd hebt dat ze er niet mogen zijn.

Het kan ook anders. Het is helemaal niet erg als je boos bent, bang, verdrietig of wat dan ook. Die gevoelens zijn heel normaal en horen bij het leven. Wanneer je dit bewust bent dan heb je het helemaal niet nodig om te zorgen dat de mensen om je heen je niet boos, bang of verdrietig maken. Je hoeft iemand anders dan geen pijn te doen omdat je boos wordt gemaakt. En je hoeft niet boos te worden als iemand je verdrietig of angstig maakt. Dit geeft echte ruimte. En het mooie is dat wanneer er ruimte voor jou kan zijn, je ook heel makkelijk ruimte aan een ander kunt geven. Dus door goed voor jezelf te zorgen, zorg je gelijktijdig ook goed voor een ander.

Veel liefs
Denise