dinsdag 4 mei 2010

Doe niet zo raar!

Heel soms kies ik ervoor om op zondag de wekelijkse boodschappen te gaan doen bij de supermarkt in mijn buurt. Zoals ook deze week.

Wat me direct al opviel waren de hoeveelheid gezinnen die er rondliepen. Vader, moeder met 1 of 2 kinderen. Het zag er gezellig uit allemaal. Maar echt blij keek niemand. Het allereerste wat ik hoorde zelfs – bij de groenten al – was een vader die zijn zoontje maande om rustig te zijn, want anders zou die mevrouw wel denken dat hij een raar jongentje was. Ik twijfelde nog even. Zal ik naar die vader toelopen en zeggen dat ik nooit zou denken ‘wat een raar jongentje’? Ik dacht zelfs niet eens ‘wat een rare vader’.

Ik liep verder zonder iets te zeggen, maar ik vond het wel jammer. Dat jongentje kreeg van zijn vader de boodschap “houd jezelf in, want anders wordt je raar gevonden”. Terwijl het nu juist de tijd is om jezelf te zijn. Je kunt in deze keuzemaatschappij alleen maar ‘overleven’ door te weten wie je zelf bent en door zo authentiek mogelijk te zijn. Wat zou het fijn zijn wanneer onze kinderen dit nu al zouden kunnen meekrijgen.

De enige manier om dit onze kinderen te kunnen meegeven is zelf zo authentiek mogelijk te zijn. Als moeder had ik misschien mijn zoon er ook wel op geattendeerd dat mensen het over het algemeen niet fijn vinden dat er zo hard gepraat wordt en misschien ook wel dat ik het niet fijn vind. Maar ik zou hem zeker niet het idee gegeven hebben dat hij raar is omdat hij iets doet wat anderen niet fijn vinden. Liever nog –als ik zou durven– zou ik met hem meegedaan hebben. Wat een lol zouden we gehad kunnen hebben.

Zie je het al voor je? Vaders, moeders die tijdens het boodschappen doen lekker gek doen met hun kinderen. Niet alleen zij zullen het naar hun zin hebben, maar ook de mensen om hun heen. Er is toch niets waar je vrolijker van wordt dan van volwassenen die lekker gek doen met hun kinderen.

Herken je jezelf misschien ook in die vader die vindt dat je niet teveel mag opvallen en rustig moet zijn? Loop je soms ook een beetje teveel in de pas van zoals het moet en leg je soms ook je focus op de dingen die je juist stress opleveren? Lees dan vooral verder om erachter te komen wat wel werkt om een leuker leven te krijgen.

Authentiek zijn, kan vaak een enorme opluchting geven. Stel je voor alles te kunnen zeggen wat je zeggen wilt. Je niet langer verstoppen en gewoon kunnen zeggen wat er bij je speelt. Gewoon zijn wie je bent zonder je zorgen te maken over hoe andere mensen jou ervaren.

Kwets je dan geen andere mensen? De meeste mensen zeggen niet wat ze echt denken of voelen omdat ze dan bang zijn om niet meer leuk gevonden te worden of omdat ze bang zijn dat ze iemand tot last te zijn of ongelukkig te maken. Bedenk dan dat twee mensen, nooit hetzelfde reageren. Het feit dat je andere mensen ongelukkig maakt of kwetst heeft niets met jou te maken. Een situatie is niet meer dan een trigger van iets wat er is.

Ik kan me voorstellen dat je het risico niet wilt lopen om andere mensen nog eens extra te kwetsen. Het vraagt inderdaad moed om jezelf te zijn. Afwijzing en straf liggen voor het oprapen. Daarom doen we onszelf en onze kinderen liever geweld aan dan dat we ons leven leven zoals het komt.

Waarom zou ik al die moeite eigenlijk doen? Onbevredigende verlangens die onderdrukt worden veroorzaken stress. Al ben je het je soms niet eens bewust het kost gewoon energie om onuitgesproken verlangens te onderdrukt te houden. Je leeft daardoor met een spanning in jezelf die door de mensen om je heen wordt opgepikt. Het zijn vooral je kinderen die daar last van hebben. Dat vind je dan ook in hun gedrag terug.

De oplossing is om contact te maken met je eigen kern. Daar wil ik je graag bij helpen.

Als je hier ook iets over kwijt wilt, er een vraag over hebt of tips, laat het me dan vooral weten.

Veel liefs,
Denise

5 opmerkingen:

  1. Dank je Denise voor je eyopener, soms leven we het verhaal door de ogen van een ander..........

    Liefs Hiz

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoi Denise,
    je hebt weer een goed en waar verhaal. Nou is mijn dochter aan het pre-puberen en krijg ik wel eens andersom te horen: mam doe niet zo gek! Want ik hou er wel van om gek te doen. En toch kunnen we dat gelukkig ook samen. Wij houden er ook van om af en toe een soort toneelstukje op te voeren, doen we bv alsof we hele deftige dames zijn of iets geks. Je wordt er vrolijk van en je gaat de wereld relativeren door niet altijd in de pas te lopen. Toch doen we dit met zijn alle inderdaad veel te weinig. Plaats een oproep: doe eens gek met je kind!
    groeten Lorraine

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Dank je wel Lorraine voor je leuke reactie. Wat zal het leven leuk zijn wanneer we onszelf toestemming geven gewoon lekker gek doen als we daar zin in hebben. Kinderen hoeven zich dan ook niet meer te schamen. Lekker gek doen is dan gewoon.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hoi Denise,

    Ik doe zo gek dat regelmatig mijn zoon van 24 zegt mam doe eens normaal, waarop ik vraag wat is normaal?! Ondertussen ligt hij wel krom van het lachen.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Heerlijk Merlin dat je nog zo lekker gek kunt doen. Aan jouw reactie en die van Lorraine is nog wel te merken dat de kinderen ouders die gek doen niet gewend zijn. Maar ondertussen toch wel lachen (-;
    Dank je wel voor je reactie.

    BeantwoordenVerwijderen