Schiet toch eens op

Ik las een tijdje geleden een heel leuk ingezonden stukje in de krant wat maar door mijn hoofd blijft spelen.

Het stukje ging over een ouder stel dat aan het fietsen was, de man had haast en reed door terwijl het licht al op rood stond. De vrouw stopte en wachtte tot het licht weer op groen sprong. De man stond aan de overkant duidelijk met veel ongeduld te wachten. De schrijver van het stukje keek de vrouw vragend aan waarop de vrouw liefdevol zei: “we zijn al 50 jaar bij elkaar en nog steeds heeft hij haast”. Prachtig vind ik dit.

Ikzelf ben inmiddels ook alweer 23 jaar samen met een man met bijna altijd haast en ben daar in de loop der tijd op verschillende manieren mee omgegaan. De ene keer afwijzend, de andere keer liefdevol en weer een andere keer geïrriteerd.

Ik moet zeggen dat hoe ik er ook mee omga zijn gedrag niet veranderd. Wat ik wel gemerkt heb is dat, wanneer ik er liefdevol mee omga ik er zelf het minste last van heb. Soms ergert het me gewoon en dan denk ik “doe eens even rustig aan joh”. Ik voel dan irritatie en vind dan dat hij moet veranderen. De andere keer zie ik het aan en besef dat het zijn worsteling is. Liefdevol aanschouw ik het en vind hem er alleen maar liever om.

Kort gezegd, het ligt niet aan zijn gedrag hoe ik over hem denk, maar het ligt aan hoe ik reageer op zijn gedrag. En hoe dat is, hangt af van mijn eigen stemming.
Zo werkt dat natuurlijk ook met mijn kinderen. Dat ze er een zooitje van maken op hun kamer of zich niet aan hun afspraken houden. Het is allemaal hun worsteling met het leven. En natuurlijk kan ik ervoor kiezen om daar mijn worsteling van te maken, maar daarmee maak ik het leven zeker niet leuker (wel veel lastiger).

Dit is natuurlijk allemaal makkelijk gezegd en nu maar doen. Daarom hier een aantal tips om het gedrag van je gezin te kunnen aanvaarden zoals het is.

1. Omgaan met irritante eigenschappen van mensen om je heen. Er zijn mensen die dingen doen waar je blij van wordt. Er zijn ook mensen die dingen doen waar je je aan ergert. Zie je ergernis als een signaal om verder te kijken. Waarschijnlijk voel je je beperkt in je eigen ruimte. Verdiep je daar verder in en kijk wat je nodig hebt om weer ruimte te voelen.

2. Ga op zoek naar ruimte. Verwacht niet van anderen dat ze jou de ruimte geven die je nodig hebt. Helaas, zo werkt het gewoon niet. Heb je ruimte voor jezelf nodig dan kan je niet anders dan er zelf voor te zorgen dat je het krijgt.

3. Schep je eigen omstandigheden. Wordt je omringt door irritante mensen dan is dat een teken dat je voor jou nog geen effectieve manier hebt gevonden om ruimte voor jezelf te maken. Waarschijnlijk heb je het gevoel dat je voor iedere centimeter ruimte voor jezelf moet vechten. Dat kan anders!

4. Wat heb jij nodig? Ga op zoek naar de oorsprong van je ergernis en je zult vinden waar jij je fijn bij voelt. Alleen maar bezig zijn met het niet hebben van wat je nodig hebt, zal je zeker niet geven wat je wel nodig hebt. Wees bewust!

5. Let op de kleintjes. “Het zijn de kleine dingen die het ‘m doen” zegt volgens mij genoeg.

6. Geluk kan zeker een handje gebruiken. Geluk is niet alleen gebaseerd op toeval. Wanneer je de juiste omstandigheden schept “valt het geluk je toe”. Wanneer je erop vertrouwt dat iets goed komt, komt het eerder goed dan wanneer je aan het geluk gaat trekken. Een kans op geluk heeft vertrouwen nodig om te kunnen aankomen.

7. Doe het nu. Je leeft nu en niet straks. Als je iets in je leven wilt veranderen zet dan nu de eerste stap om de juiste omstandigheden te scheppen.

Ik ben hartstikke benieuwd of je iets aan deze tips denkt te hebben. Ik zou het erg fijn vinden als je een reactie achterlaat op mijn Blog.